nuff

Monday, September 30, 2013

Chito and Neri Scandal - Galit at Ganti?

Narinig ko kagabi na usap usapan sa may kanto na may  bagong sex video na naman daw si Chito Miranda at si Neri Naig. Akala ko naman hindi totoo kasi wala  pa  nga yatang isang buwan nung may lumabas yungunang video so parang imposible naman na meron nga. Pero totoo pala. Pagkabukas ko ng balita sa internet kanina yun agad ang isa sa mga unang tumambad sa akin. Meron nga pala talagang pangalawang video.

Nakakaawa naman itong dalawang ito. Sa unang banda baka magalit kayo sa akin sa pagsasabi kong kawawa sila. Hindi naman sang ayon ako sa dalawang ito. Sa tingin mali silang talaga sa pagkuha ng video ng kanilang sexual acts. Kahit pa sabihin ni Chito o ni Neri for personal consumption lamang ito, hindi pa rin tama. Sige, sabihin na nilang hindi mali ang pag vi-video kung yan ang pinaniniwalaan nila. Pero hindi ba sila natakot na malaki ang posibilidad na malantad ito? Sa dami na ng mga ganitong kaso nung mga nagdaang panahon, sana natakot sila.

Magulo ba ako? Sabi kanina naaawa ako sa kanila. Pero sabi ko rin na mali sila. Totoo namang pareho. Naniniwala ako na mali sila. Pero naaawa ako kasi  parang sinasadya naman yata ang paglabas ng mga videos na ito. Para kasing may plano talaga ang paglalabas nito. Kasi kung titingnan mo pwede naman ilabas lahat ng videos noong una di ba? Pero hindi nilabas agad ang part 2. Kasi nga naman, pag lumipas na ang ingay sa uang labas eh wala ng pag-uusapan. Di ba pang ganoon na nga ang nangyayari. So kung may itatago  ka pa nga naman, may mailalabas ka pa ulit pag tumahimik na ang alingasngas. Wais di ba?

Sa tingin ko may nagawan ng kasalanan ang isa kina Chito at Neri kaya nangyayari ito. Baka may nasagasaan silang tao. Kung ganon e di ba parang tama lang ng gawin ito sa kanila? Pero hindi rin sa aking opinyon. Kung sinaktan ka e matutuwa ka bang gumanti? Baka kasi sa huli makonsyensya at ikaw din ang mawalan ng peace of mind sa bandang huli. Tsaka baka yung ginantihan mo eh hindi lamang sya ang masasaktan kundi ang mga iba rin taong nakapaligid sa kanila na wala namang malay sa kasalanan nila. Parang napaka helpless naman nila.

So ano na naman ba ang magulo kong punto? Wala masyado. Ang sa akin lang, kung pwede namang hindi gumanti eh wag na lang. Kasi baka gumanti ulit yung ginantihan mo eh paikot ikot na yan. Vicious cycle na yan. Parang mga fraternity wars at clan wars. Mahirap na itigil yan. Mahirap na sugpuin.



Sunday, September 29, 2013

Ms. World 2013 Maegan Young - Ganda at Galing ng Filipina

Kahapon ng tanghali dumaan sa bahay yung nagpapataya ng STL (small town lottery) na mas kilala sa tawag na jueteng o weteng. Sa kanya ko nalaman na nanalo pala si Maegan Young na Ms. World 2013. Sya ang kaun-unahang Pinay na nagwagi sa Ms. World.

image from www.philstar.com


Isang malaking pahinga itong pagkakapanalo ni Maegan Young sa Ms. World 2013 dahil araw-araw na lang ay puro mga hindi magagagandang balita ang ating naririnig. Napoles. Revilla. Enrile. Estrada. Pork Barrel. Zamboanga. Magandang balita ito sa ganitong madilim na panahon para  sa ating bansa.

Maganda naman talaga si Maegan di ba? Walang duda na umangat ang kanyang angking ganda at talino sa pageant na ginanap sa Indonesia. Hindi naman katakataka na sya ay manalo dahil sa mga competitions bago ang actual na pageant e talaga namang matunog na matunog ang pangalan nya.

Ang nakakatuwa bukod sa pagkapanalo nya ay nabalitaan kong gumamit daw sya ng mother tongue sa isang interview. Kahit na magaling syang mag English e makikita mong proud syang sya ay isang Filipina. Nakakatuwa rin na nakasama sya sa world dances at ipinakita nya ang singkil na alam nating sayaw sa Sothern part ng Pilipinas. Isa itong sayaw ng mga Muslim. Magandang move na ito ang pinili nyang sayaw sa gitna ng controversy na bumabalot sa Ms. World 2013 dahil sa protesta ng mga Muslim groups.

Nakakatawa lang na sa isang balita daw sa CNN (na hindi ko pa naman na verify kung totoo) ay naka headline na she was born in the US. Totoo naman pero atin ang panalong ito sa wala muna sanang makihati hehe. Itong pagkakapanalo nya bilang Ms. World 2013 at victory nating mga Filipino kaya ipagbunyi natin at ipagmalaki.

Mabuhay ka Ms. Maegan Young. Mabuhay ang ganda at galing ng Filipina.

Standing Ovation ba kamo?

Nabasa ko sa isang tabloid ang isang showbiz news tungkol sa isang dayuhang singer na nag concert dito sa Pilipinas. Tungkol ito George Benson (with Patti Austin as special guest) at kay G. Mike Enriquez ng 24 Oras at Imbestigador ng GMA 7. Ayon sa nasabing article, may nagsabi daw sa sumulat na si G. Mike Enriquez  ay hindi tumayo pagkatapos ng performance ni George Benson gayong ang lahat ay nagsitayuan at pumalakpak.

image from www.philstar.com

image from mrcheapjustice.wordpress.com

image from ph.news.yahoo.com

Sa tingin ko kapansin pansin nga sya kung hindi sya tatayo dahil isa syang kilalang tao. Idagdag pa dito na nakasanayan na ata ng mga Pilipinong manonood na tumayo kung ang karamihan ay tumayo. Pang standing ovation e halos marami ang nakikitayo dahil nakakahiya nga naman kung sila ay hindi tatayo. Sa iba ngang mga pagtatanghal e pina-practice pa ang standing ovation. Ayaw nyong manila? Subukan nyong mag-attend ng practice ng grraduation rites sa mga schools. Pina-practice ang pagtayo bago at pagkatapos magsalita ng guest speaker. Ito raw ay pagbibigay galang sa inimbitahan. Bilang ang mga guest speakers ay inimbitahan ng mga school officials ay dapat naman talagang bigyan sila ng ganitong respeto. Pero hindi naman ata ito required kung nanood ka ng concert o ano mang pagtatanghal.

Ang pagtayo para sa isang performer ay pagpapakita ng paghanga sa magandang performance. Ito ay base sa kung gaano kaganda at gaano mo na-appreciate ang pagtatanghal. So nangangahulugang subjective ito. Maaaring gandang ganda ang marami sa performance pero ako ay hindi naman lubusang humanga. So bakit ako magbibigay ng standing ovation kung hindi naman ako nabighani talaga sa palabas. Kung tatayo ka dahil lamang tumayo ang iba e hindi ba pagsisinungaling yun? Kung para sa respeto ang pagtayo, may wag na lang sanang tumayo kung hindi mo naman talaga nagustuhan ang performance kasi mas lalong kawalan yun ng respeto.

Sa tingin ko, ang pagbibigay ng standing ovation sa mga performances ay dapat iaayon sa kung gaano kaganda o kagaling ang napanood. Hindi ito dapat compulsory. Sa mga speeches okay yan kasi imbitadong guest yan na magbibigay ng inspirational talk. Pero sa mga paid performances, dapat lang ibigay ang standing ovation para sa mga awesome and outstanding performances.

Ang isa pang kapansin pansin sa sinabi sa article ay ang pagbibigay pansin sa pagiging foreigner ng performer. E ano naman ngayon kung foreigner? Kung kailangan ng standing ovation then ibigay yun ke foreigner pa yan o local.

Wala naman masama sa sinabi ng sumulat. Kung sa tingin nya ay mali si G. Mike Enriquez e nasasakanya na yun. Wag sya mag standing ovation para kay G. Enriquez. Pero nasakay G. Mike Enriquez naman yun kung nagandahan sya o hindi sa palabas.

Nabanggit din pala sa article na yun na nung nanood daw si PNOY ng concert ng Kalapana e may reserved seats daw para dito at sa kanyang mga kasama pero sa halip daw na sya ang umupo ay pinaupo doon and mga PSG nya. kapansin pansin daw ito. Wala namang masama kung PSG ang naupo doon. Siguro naman marunong din silang mag-appreciate ng good music. Hindi naman ata bawal yun. Maaring maupo si President Noy Aquino saan man nya nais maupo basta wag lang syang mang-aagaw ng upuan. At sa tingin ko mas okay na nga na sa lower box sya naupo at hindi sa harap dahil kahit papaano ay makakaagaw sya ng eksena sadyain man nya o hindi. Bilang Pangulo, siguradong marami ang maghahangad na makita sya -- garapalan man o pasimple.


Friday, September 20, 2013

WARNING: Ito ay naglalaman ng mga bagay tungkol sa Babala at Common Sense

Habang bumibili ako ng aking breakfast sa isang karinderya, narinig ko ang usapan ng isang binata at ng kanyang ina. Habang binabalot ang binili kong hotdog dumating ang binatang anak ng may ari ng tindahan.

Nanay: O nagbayad kayo?
Anak: Opo. 300 nga e.
Nanay: Eh ganun talaga.
Anak: Pero wala naman kasing nakalagay na sign na bawal tumawid.
Nanay: Eh alam mo namang walang tawiran doon eh.

Sa aking pagkakaindtindi sa pinag-uusapan nila ay nahuli ang anak ng jaywalking. Tumawid sya sa isang lugar na ipinagbabawal tumawid. Sa kanyang pananaw ay hindi sya mali dahil wala daw sign pero parang sa tunog ng pananalita ng ina e mali talaga ang ginawa ng anak.

Sa tingin ko may punto ang anak. Mahalaga kasi ang pagkakaroon ng signage. Ito ay nagsisilbing babala sa mga tao ng mga dapat at hindi dapat gawin at sya naglalayo sa kanila sa mga maaaring kapahamakang kanilang salubungin. Mahalaga ang pagkakaroon ng mga signage gaya ng "WALANG TAWIRAN, NAKAMAMATAY" na ngayon ay may isang pang bersyon na nagsasabing "BAWAL TUMAWID, MAY NAMATAY NA DITO" na sa totoo lang ay nakakapagpangiti sa mga first time na makakabasa nito.
image from lakbaydiwapinas.com
image from buhaylakbay.wordpress.com

Ang mga babalang tulad nito ay ginawa para sa kaligtasan ng mga mamamayan. Ang nakalulungkot lang ay kadalasan, may mga tao pa ring hindi sumusunod. And iba pa nga ay sadyang nananadya lamang na sumuway. Pero gayun pa man, kahit madalas itong suwayin, hindi pa rin dapat maging dahilan ito upang huwag ng ilagay ang mga babala dahil kahit papaano ay may mga maliligtas pa ring buhay dahil dito.

Pero sa isang banda, kung minsan naman ay kailangan din ng mga tao  ng common sense. Kung wala mang babalang nakalagay, kailangan pa rin naman ng taong mag-isip at gumamit ng common sense. Kung halimbawa, malapad ang kalyeng tatawirin at maraming mabibilis na sasakyan, dapat naman ay maisip nating hindi dapat basta basta na lamang tumawid. Maghanap ng overpass. oKung wala namang overpass, maglakad papunta sa may  intersection o kung saan may traffic sign dahil malamang ay naroon ang tamang tawiran. Hindi na kailangan sabihin na "BAWAL TUMAWID, MAY NAMATAY NA DITO" dahil obvious naman na delikado naman talagang tumawid sa mga ganong lugar.

Naisip ko tuloy ang isang kwentong aking narinig matagal na panahon na ang nakalipas. May isa raw American ang nagdemanda sa McDonald's dahil sya ay nadulas sa loob ng tindahan. Matagal na kaya  di ko na sigurado kung McDonald's nga pero kung ano mang tindahan ito ay iisa lang naman nais kong punto. Basa daw kasi ang sahig at walang nakalagay na "WET FLOOR" o "SLIPPERY WHEN WET" kaya sya nadulas. Hmmmm.....oo nga naman. Walang babala. Pero di ba obvious naman na pagbasa ang sahig e malamang na madulas yun? 
image from worldwidefilters.com

May isa pa ring kwento na sa McDonald's din ata nangyari. Nademanda rin daw sila dahil napaso ang isang customer dahil sa chocolate drink o coffee. Ang sabi, wala daw babala sa cup na "HOT" ito kaya napaso ang customer. Hmmmm......hindi ba masyadong obvious kung mainit o hindi ang coffee o chocolate drink?
image from fortybythirty.com

Ganun pa man, kahit obvious na ang isang bagay, mahalaga pa rin ang signage o warning sign. Karapatan ng isang customer o isang mamamayan na mapangalagaan ang kanyang kaligtasan. Ngayon, isang bagay na madalas mo ng makikita sa mga fast food chains gaya ng McDonald's ay ang dilaw na warning device na nagsasabing "Caution: Wet Floor". Gayun din ang warning sa takip ng drinks nila na nagsasabing "Caution: hot drink".


Wednesday, September 18, 2013

Pedicab Driver - My Husband's Lover?

Kahapon nakisilong ako sa may isang sari-sari store upang maghintay na tumila ang ulan. Habang ako'y nakatayo, narinig ko ang grupo ng mga pedicab drivers na nag-uusap.

PD1: oo nga, nagpakamatay sya.
PD2: hindi naman sya natepok....di naman natuluyan
PD1: pero nagbaril pa rin
PD3: hindi mo rin naman masisisi si Vincent kasi talagang gulong-gulo na sya
PD1:  kasi naman si General e. siguro na rape yun ng bakla sa kampo.

O, kung ikaw kaya ang marinig nyan hindi ka ba magugulat? Mga drivers nanonood ng My Husband's Lover? Hindi naman sa panghuhusga ha pero eto kasing mga drivers na ito yung tipong medyo mag-aalangan kang sumakay sa gabi lalo na kung babae ka. Hindi naman sa pangmamaliit pero hindi sila yung tipikal na friendly neighborhood drivers. Hindi mo talaga iisiping sa una e manonood sila ng drama sa telebisyon tulad ng My Husband's Lover at lalo ng teleseryeng tungkol sa bakla tulad nga ng My Husband's Lover.

image from www.gmanetwrok.com

So ano ang punto kong nais sabihin dito. Walang masyado. Isa lang itong patunay na marami talaga ang nanood ng palabas na iyon. At isa rin itong patunay na hindi naging hadlang ang di pangkaraniwang tema na iyon upang panoorin sya hindi lang ng mga babae kundi ng mga lalaki rin.

image from www.gmanetwork.com
Sabi ko kanina di pangkaraniwang tema ang temang My Husband's Lover. Hmm....maaring hindi it pangkaraniwang main theme ng isang palabas sa telebisyon pero kung tutuusin, madalas ng kalahok ng mga istorya ang usaping bakla. Kadalasan ng lang e pahapyaw lang o di kaya ay inilagay lang upang magbigay ng katatawanan.

Wala naman talaga akong masyadong punto. pero kung kailangan kong magpakalalim e eto na lang ang ipipilit ko mema (memasabi) lang. Itong aking nasaksihan ay isa lamang pahiwatig na hindi sa anyo o itsura ng tao lamang dapat ibase ang kanyang katauhan. Hindi porke't mukhang brusko o sabihin na nating mukhang sanggano ang isang tao e wala na silang karapatan magaka interes sa mga may kalambutang bagay tulad ng teleseryeng tungkol sa syoke (batay sa salita ni Genral Armando Soriano). At sa ganun ding linya e hindi rin dapat husgahan ang mga bading dahil sila ay bading. Ang kanilang pagkatao ay hindi dinidiktahan ng kanilang sexual orientation lamang kaya't hindi sila dapat husgahan dahil doon lamang.

image from 7107simplejoysofbeingpinoy.wordpress.com

O ayan, naipilit ko ng magkaroon ng mas seryosong punto ang post na ito. So ano na nga kaya ang mangyayari kay Vincent at Lally? Sila pa rin kaya hanggang sa huli bilang sila ay kasal at may mga anak na? Sa sulat ni Vincent kay Lally mukhang mahal naman nya si Lally e. Ganda nga ng pagmamahak na yon dahil hindi pagmamahal na nababahiran ng ano mang uri ng pagnanasa. E may Vincent at Eric kayang matutunghayan sa huli? Mukha namang mahal rin nila ang isa't-isa. Pero ang dami ng gulong umusbong dahil sa pagmamahalan nila. Di kaya bad vibes na yun? Paano na si Martin? Martir na Martin. E si Zandro nawala ng kasing bilis ng kanyang pagdating. Hmmm....sabay-sabay na lang nating hulaan ang ending. 

Monday, September 16, 2013

Para Saan ang Wheelchair Mo?

Noong Sabado galing ako at ilan sa aking mga kaibigan sa Yakimix sa Tomas Morato. Nagsalo-salo kami dahil ang isa ay aalis upang mag-aral sa ibang bansa. Masaya ang kainan at alam kong nasulit naman namin ang ibinayad doon.Pero parang hindi kami nakuntento at tumungo pa kami sa Shangri-La Plaza sa Madaluyong upang kumain ng gelato sa Morelli's. Hindi pa rin natapos doon kasi naisipan pa naming magkape naman sa The Coffee Bean and Tea Leaf sa kabilang building ng mall. Papalabas na kami ng mall na makakita ako ng isang wheelchair sa may entrance ng mall. Marahil ay nakahanda ito para sa mga dadating na walang dalang sariling wheelchair o baka naman e para sa ina-anticipate nilang madudulas sa labas kasi madulas ang daan noon kasi umuulan.

image from www.how-to-draw-funny-catoons.com


Naisip ko tuloy kung meron na nga bang nakahandang wheelchair sa labas ng Senado ng Pilipinas. Alam nyo naman siguro na merong mga nagaganap ng hearings in aid of legislation tungkol sa PDAF o pork barrel scam. At di rin naman siguro lingid sa inyong kaalaman na marami ang biglang napapaupo sa wheelchair sa ganitong mga panahon.

Sigurado akong natatandaan nyo pa ang mga nagdaang kilalang tao na naging aksesorya ang wheelchair tuwing may ganitong pagdinig sa Senado. Sa mga di kalayuang nakaraan e matatandaang ginamit ito ng dating Chief Justice Renato Corona. Gayun ang dating Pangulong si Gloria Macapag Arroyo. Para sa akin, ang pinaka-bongga ang pagkakagamit ng wheelchair ay si  PGMA dahil ito ay kanya pang kinomplementahan ng mga braces sa leeg. At hindi rin naman maikakailang nangayayat nga sya noong mga panahon ngayon.

Pero nalik tayo sa aking naisip noong makita ko ang wheelchair na yon sa Shangri-La. handa na nga kaya ang mga senador na damay sa pork barrel scam na maupo sa silyang de gulong? Ang katanungang ito ay nasagot na iilang araw pa lang matapos ko itong maisip. Ayon kay Sen. Jinggoy Estrada ay naka-confine ngayon sa ospital si Sen. Juan Ponce Enrile dahil sa high blood pressure. Hmmmm.....hindi man sya nagpakita sa senado ng nakaupo sa wheelchair e hindi kataka-takang umupo rin sya dito papasok ng ospital. At sinong makapagsasabi kung hindi nga ba sya uupo sa silyang de gulong sa mga susunod na pagdinig. Harinawa'y bumuti ang kayang pakiramdam ng hindi magkaubusan ng wheelchair kasi marami pang mga personalidad na nadadawit.

Ang wheelchair ay mainam na upuan para sa mga taong ma karamdaman. Ito ang kanilang nagiging gabay kung hindi na sila makalakad ng maayos bunsod ng karamdaman. Ito ang kanilang paraan para makalabas o makalayo o makarating kung saan man ang lugar na kanilang nais puntahan. Ito ang kanilang paraan upang makatakas sa hirap na pinagdadaanan.

image from telegraph.co.uk


Ganito rin kaya ang nararamdaan ng mga nasasakdal sa kanilang pag-upo sa wheelchair? Ito bay nagsisilbing  gabay nila upang makausad papunta sa isang lugar na kung maaari ay nais nilang iwasan ngunit kailangang puntahan o ito bay gabay  upang silay makausad papalayo sa pinagdadalhan/ Ito bay kanilang paraan upang makalayo sa problema? Ito bay kanilang ginagamit upang makatakas sa mga  nakaambang problemang sa kanila'y humaharang. Hindi natin alam. Sila lamang ang maaring makasagot nyan.


Friday, September 13, 2013

Alyas Tanda, Alyas Pogi

Narinig kong nagtatawanan ang isang grupo ng mga ale habang ako'y bumibili ng softdrinks sa tindahan. Ang pinagtatawanan nila ay ang codename na tanda na ibinigay ng mga sinasabing utak ng P10 B pork barrel scam na si Janet Lim Napoles at ng dating kasamahang si Benhur Luy.

Janel Lim Napoles - ang larawan ay mula sa newsinfo.inquirer.net


Nakakatawa nga namang isipin na binansagan na tanda ang isang senador na ang sabi ay si Sen. Juan Ponce Enrile. Sa tingin ko'y hindi naman ito minasama ni Sen. Enrile. Bukod sa hindi naman siguro kaila sa kanya na siya ay talagang may edad na ay magrereklamo ka pa ba lalo na't kung totoo ang laki ng halagang nakukuha nya sa mga transaksyon nya kay JLN.

Pero hindi lang ito ang mga bansag na nabunyag at nakasulat umano sa mga notebook na may sarisaring kulay. Sa mga notebook na ito naka saad ang mga transakyon daw nina JLN at nina "sexy" at "pogi". Yung alyas daw na "pogi" ay para kay Sen. Bong Revilla Jr. Hindi na ito kataka-taka kasi  para sa maraming Pilipino e pogi naman talaga sya. Pero yung "sexy" na alyas umano ni Sen. Jinggoy Estrada (na hindi mabanggit-banggit ni Benhur Luy sa kanyang unang pagharap sa senado) ay nagdulot din ng hindi iilang halakhak o hagikhik mula sa mga nakarinig. Pero may justification naman e. Dati daw kasing mataba na nakapagbawas n ng timbang. Yun naman pala e.

Pero kung ating susuriin, nakakatawang isipin na hindi rin pala naiiba ang uri ng pagbabansag o panghuhusga na ginagawa ng mga taon "may pera" tulad nila JLN at ng mga kapus palad na buong araw na tumatambay lang sa may kanto o sa gilid ng lansangan at ganun na rin ng mga ordinaryong emplayado ng sumesweldo ng sapat o lagpas ng kaunti sa sapat.

Di nga bat ang pagbibigay ng bansag ay pangkaraniwan naring gawain ng maraming Pilipino? Sa mga opisina, di ba mayron kayong mga bansag sa mga boss nyong kinaiinisan ninyo? ganoon din sa mga kasamahan nyong di nyo makasundo. Maski nga sa mga kaibigan nyo minsan meron din kayong alyas lalo na pag hindi sila nakasama sa lakad.

Sa mga paaralan, ang mga mag-aaral ay may bansag din sa kanilang mga guro. Ms. Sungit, Ms. Tapia, terror, si kwatro, si babsy at kung anu-ano pa. Pero wag ka, ang mga guro meron din yang mga bansag sa kanilang mga estudyante.

Ang mga artista meron din yang mga bansag galing sa kanilang mga tagahanga at mga bashers. Sa isang website si Marian Rivera ay may bansag na "psychology" dahil sa pagbanggit nya minsan sa isang interview na "psychology ako" na marahil ay nangangahulugang psychology graduate ako. Meron din silang tinatawag na chopstick o toothpick. Meron "time giver" na sa aking hula ay si Toni Gonzaga. May masasama pa ngang salita tulad ng "halitosis" o "malamdi".

Ang punto ko ay kahit saan meron kang maririnig na mga basag sa mga taong ayaw o gusto natin. Maaaring ang mga ito ay may katotohan o dili kaya naman ay nagsisilbing pang-aasar lamang.

Bilang katuwaan, sige  nga, isipan natin ang ilang mga personalidad ng magandang alyas. Bato, bato sa langit, ang tamaan, ewan.

Halaw po ito sa mga narinig ko sa mga usap-usapan o nabasa sa mga sites kung saan-saan. Hindi  po ako nalilibak o  nanlalait. Sinasabi ko lang pa ang aking mga narinig.

(1) VP Jejomar Binay - "negro"na sa tingin ko ay hindi naman nya kinaiinis
(2) Sen. Nancy Binay - ano pa ba e di "negra" na sa pagkakaalam ko ay nagawa pa nga nyang positive nung panahon ng kampanya.
(3) Megastar - "negastar" dahil daw sa kanyang pagpatol sa mga bashers sa twitter.
(4) President Noynoy Aquino- "penoy" bilang palalaro sa nakasanayang bansag sa kanyang PNoy
(5) Ruffa Gutierrez - "cougar" dahil daw sa mga pinaggagagawa nya sa edad nyang yan. Sa tingin ko e hindi pa naman ganun katanda si Ruffa para bansagang cougar.

Ruffa Gutierrez - ang larawan ay mula sa www.abs-cbnglobal.com

 (6) Ruffa Mae Quinto - "booba" halaw sa kanyang mga roles sa pelikula
(7) Atty. Lorna Kapunan - "eyeshadow" dahil marahil sa kanyang kakaibang hilig sa paglalagay ng eyeshadow
(8) Sen. Miriam Santiago - "brenda" na lumabas noon pang 1992 presidential  elections. Dahil sa tapang at galing nya at sa mga  hirit nyang kakaiba e hindi ko alam kung ito ba'y makatarungang bansag o nakakatawa lamang. 
(9) Vice Ganda - "giddy", "horsey", at marami pang iba dahil (nga ba?) sa kanyang role na Petrang Kabayo.
(10) Marian Rivera - bukod sa "psychology" e tinatawag din "meynteyn" dahilsa pagbigkas nya ng salitang maintain.
Vice Ganda - ang larawan ay kinuha ko sa philSTAR.com

O ha, walang magagalit. Sige ka mababansagan kang "pikon". Hahaha




Thursday, September 5, 2013

Push or Pull - Tulak o Hila

Isa sa mga karatulang madalas nating makikitang nakadikit sa mga pintuan ng tindahan, opisina, bangko o kung saan-saan pa ay ang karatulang nagsasabi ng "Push" at "Pull". Nagpapahiwatig ito ng tamang paraan ng pagbubukas ng lagusan. Nakakatawa lang isipin na sa ilang pintuan ay may mga translation pa ng dalawang naturang salita. "Tulak" o "Hila". Sa isang banda, ito marahil ay okay kasi may ilang mga Pilipino na baka nalilito sa kahulagan ng mga salitang ito. Pero sa ganang akin, iilan lang naman siguro ang mga ito. Simple lang naman at marahil, kahit ang hindi nakapag-aral ay alam na ito base na rin sa kanilang mga karanasan.

Marahil, marami sa mga may ari ng tindahan ang nakakapansin na maraming mali ang ginagawang pagbubukas ng pintuan kaya't inisip nilang i-translate. Iniisip nilang hindi naiintindihan. Ngunit gaya nga ng sinabi ko, iilan lang siguro ang hindi nakakaalam ng ibig sabihin ng push at pull. Mas matindi sigurong dahilan kaya't marami pa rin ang mali ang ginagawang pagbubukas ng pinto ay dahil sa hindi sila masyadong nagbibigay ng pansin sa karatula. Marahil, marami ang absentminded o kaya ay preoccupied ang utak. Sa dami rin naman kasi ng ating iniisip, minsan hindi na talaga natin napapansin ang mga bagay na tulad nito. Halimbawa, litong lito ka na sa kung ano bang sapatos ang bibilhin mo at palipat-lipat ka na sa iba't ibang tindahan, mapapansin mo pa ba ang push o pull na 'yan. O kaya naman ay excited kang pumasok sa flower shop dahil bibili ka ng flowers para sa asawa mo, mahihigitan pa ba 'yon ng pag-intindi sa kahulugan ng push o pull? Ito naman ay aking sinasabi hindi upang sabihing wag ng bigyan ng pansin ang push o pull signs. Mahalaga nga sila kung tutuusin. Ang pagsunod sa simpleng karatulang ito ay maaaring maging dahilan sa pag-iwas sa aksidente o makasakit ng ibang tao. 

Minsan, may mga maliit na bagay talagang naiisantabi dahil sa mas mahahalagang concerns. Ganyan naman talaga ang buhay di ba? May mga  bagay na kailangang i-prioritize minsan o may mga bagay na mas nabibigyan natin ng halaga. Ngunit hindi ito nangangahulugan na ang mas mababang priority ay dapat na talagang ipagwalang bahala. Tulad ng sa pinto, ang pagbabaliwa sa mga maliliit na bagay ay maaari ding makapag dulot ng masama. Maliit mang bagay, mainam pa rin kung ito'y bibigyan ng pansin.


Sunday, September 1, 2013

Room for Rent

Noong nakatira pa ako sa may area ng Libertad sa Pasay, madalas kong makita pag papasok ako sa opisina ang isang karatulang nagsasabing "roon 4 rent". Ang room for rent na sign na ito ay naka-print sa isang short bond paper at idinikit sa isang pader sa pamamagitan marahil ng pandikit na gawa sa harinang nilusaw sa tubig at pinakuluan. Hindi sya nalalayo sa ibang karatula o mga anunsyo. So bakit ko ito pinag-uukulan ng pansin?Napagdesisyonan ko syang isulat dito dahil interesting ang kanyang pinagkakabitan. Ang room for rent sign na ito ay nakadikit sa pader ng isang sementeryo malapit sa isa sa mga gates nito. Kung iyong iisipin, saan ba ang room na pinauupahan na ito. Ang room for rent bang ito ay nasa loob ng sementeryo. Maaaring nakakatawa pero mapapaisip ka rin na maaaring totoolalo na kung alam mong sa ilang sementeryo dito sa Metro Manila ay meron naman talagang mga naninirahan.

Marami talagang mga nagkalat na room for rent signs ngayon. Kung saan-saan ka naman talaga makakakitang mga ganitong karatula. Sa mga pader marami. Sa may waiting sheds na pagawa ni Mayor ganito o Congressman ganyan marami rin. Kung titingin ka sa dyaryo hindi mawawalan nyan. At ang mas uso ngayon e sa internet na.

Actually, malapit sa aking puso ang usaping ito dahil kamakailan lamang ay kinailangan kong maghanap ng bagong matitirahan.

Mga isang buwang mahigit na ang nakalilipas ng malaman kong kailangan na pala namin ng mga kasama kong iwan ang aming inuupahang bahay sa may Libertad. Sa loob ng naparaming taon, pito o walo para sa iba at anim para sa akin, marami na rin kaming mga nakasama sa bahay na yon. Ngunit marami na rin kasi ang umalis. May nakapag-asawa na. Maaaring mayron na ring malapit ng mag-asawa, hindi natin alam. May pumasok sa seminaryo at mayroon ding nagpalaot na. Ang iba'y nawala na rin dahil sa samut-saring kadahilanan. Hindi naman ito nakapagtataka dahil ganoon naman talaga ang setup sa simula pa lang. nagkataon lang na isa ako sa mga huling naiwan kasi wala naman talaga akong personal na dahilan.

Hindi naging madali para sa ilan sa amin na umalis. Sinubukan pa nga nilang maghanap ng ibang mga kakilalang sasama sa bahay upang makahati na rin sa mga bayarin. Nagpahanap sa mga kakilala. Nagpasabi sa mga kaibigan. Ngunit sila'y nabigo kasi sa pagkaka-alam ko e walang gustong makitira. So wala talagang masyadong choice kundi ang lumipat. Mahihirapan na rin talaga kaming paghahatian ang renta.

Para sa akin ng mga panahon na iyon, mahirap lumipat sa kakailanganin mo ng medyo malaki-laking halaga para lamang makalipat. Kalakaran na rin kasi ang one month advance, two months deposit na poilicy pag-uupa e. Eh mahirap yun kung wala ka namang gaaanong pera na pwede mong kunin ng basta-basta na lang.

Sa totoo lang nakaka-stress maghanap noon. Ang daming magagagandang lokasyon pero mahal naman. May-isang siyam na libo ang upa pero malakilaki kasi ang 27,000 na paunang bayad. Meron namang mura ng kaunti kesa doon  pero parang hindi mo naman alam kung makakatulog ka kahit idlip man lamang sa gulo o dumi ng lugar.May  mga mabubuting  kaibigan rin namang nag-offer ng kanilang lugar pero medyo may kalayuan at mahirap rin sa pamasahe.

Isa syang kasuklam-suklam (lalim at OA ang term haha) na panahon para sa akin. Hindi ko nga alam noon kung ano ang uunahing hanapin, bahay ba o perang pang renta. Mabuti na lang may isang mabuting kaibigan na nag-offer ng kanyang unit sa mababang halaga lamang at walang mga down down na kailangan. Para sa akin at sa dalawa ko pang natirang kasamahan noon, hulog sya ng langit. Paano ba namang hindi mo iisipin ang ganon eh sya mismo ang kusang nag-offer. At ang galing ng timing ha. Nakita namin ang lilipatan ng gabi bago ang aming araw ng paglikas (lalim at OA ulit hehe).

Sa ngayon, masaya naman ako sa aming nalipatan. Nakakatulog ako ng mahimbing. 

Sa kabuuhan, masalimuot at mahirap ang aming pinagdaanan ng panahon na yun pero ang mahalaga ay natutunan kong lagi namang may biyayang dumarating sa oras ng kagipitan.

Room for rent ba kamo? Marami dyan, bahala ka na lang kung ano ang gusto mo. Ang mahalagang tandaan lang, sa paglipat mo, may taong tutulong sa yo.