Quotes about the Pacquiao Rios Fight

Sa pagkakapanalo ni Manny pacquiao laban kay Brandon Rios, marami quotes na naglabasan sa social media lalong lalo na sa twitter.

"He's back!" - Inilagay ko rin yang status na yan. Pero  he's back from where nga ba? Is he back kay Jinkee Pacquiao o kay Krista Ranillo? Or is he back sa Catholic Church?

"He made a punching bag out of Brandon Rios." In fairness sa punching bag nya ha, may itsura.

"Manny, wag mo namang sirain ang mukha ni Rios. (Unfair, kasi yung sa 'yo  sira na.) Mean! So mean. But honest.

"Alin ba dyan si Jinkee Paquiao"? Bakit kaya hindi nila nakilala si Jinkee? Kamukha ba nya yung kakambal nya o may pinabago ulet?

"May bagong Hermes na naman si Aling Dionisia". Kayo naman, kahit naman di manalo si Manny may pambili sila ng Hermes. Ipinagbili nila bahay nila sa America di ba? Marami raming Hermes din yun.

"Best in National Costume: Aling Dionisia". Hiyang hiya ang National Costume ni Ariela Arida sa Miss Universe 2013.

"Miss Foundation Day: Aling Dionisia". Kailangan sabihin? May lumaban ba?

"National Anthems pinacquiao ni Jessica Sanchez". Naninigurado lang.

"It isn't about  my comeback. It symbolizes my people's comeback". Bilisan mo angpagbalik Manny. Wag mo na hintayin ang Day 5 bago ka tumulong sa Tacloban. Pag ginawa mo yan, hindi na original yan.

"Bumalik na ang dating Manny". Eh si Jinkee daw kailan babalik.

"Bumalik na ang dating Manny". Ano kaya ang nagyari kung kay Belo sya nagpunta at hindi kay Roach.

"Manny in vintage form". Kayo naman 34 pa lang si Manny.

"Pacquiao in vintage form". Aling Pacquiao, si Manny o si Mommy.

Pacquiao - Rios Fight Live

First time ko manoon ng live ng laban ni Manny Pacquiao sa pay per view. Dati kasi sa local television channel ko lang napapanood. Kadalasan, alam ko na ang resulta bago ko pa man mapanood. First time ko din manood sa isang venue na maraming tao. May nagbigay kasi ng free ticket para sa Pacquiao-Rios fight sa Palladium Bar, New World Hotel kaya ako nakapanood. May  buffet breakfast/lunch and unlimited drinks - brewed coffee, juices and soda - habang pinapanood si Pacquiao.

Nakakanerbyos ang laban. Nakakatakot ang mga pwedeng mangyari. make or break for Manny Pacquiao e. Kung natalo sya wala na siguro ang career nya bilang boxer. Nung unang mga round mas nakakanerbyos kasi di mo alam mangyayari. Pero ginawa nyang punching bag si Rios e kaya kahit papaano makakahinga ka rin ng maluwag. Mas nakakataas ng confidence habang nakikita si Manny throwing punches like there was no tomorrow. Nung mga kalahati na, roung 7 - 8 okay na, kamapante ng kung judges decision ang basis kasi all round went to Pacquiao talaga. Pero hindi pa rin nawala ang kaba ko kasi baka maisahan na naman sya. One big punch at the last minute at the last round could break him, sabi nga nung nakaupo sa katabi naming table. Overall, masaya kasi Manny dominated the entire game, he outclassed Rios. Sabi rin yan ng katabi namin. Pero for me, nerve wracking experience sya. parang okay na nga sana may commercial breaks like sa local channels kasi at least may time para huminga. Kaso naman sa GMA o sa ABSCBN pag  nag commercial walang humpay naman. pagpinagdugtong dugtong ang commercials mas mahaba pa sa laban -- main event and under cards combined.

Paano na kaya pag ang dalawang laban nya sa 2014 tulad ng sinabi ni Bob Arum ay sina Juan Manuel Marquez and Thomas Bradley? Baka hindi na ako makalabas ng buhay sa venue. Teka, bat ko ba iniisip agad yun eh kung wala namang magbibigay ng free ticket eh malamang sa local channels na naman ako manood o kaya maghintay ng results ng laban sa twitter, instagram at facebook.

Si Yolanda, Mga Bikitima at Mga Artista

Nakapanlulumo ang mga balitang nakikita natin sa telebisyon at nababasa sa internet at dyaryo sanhi ng super typhoon Yolanda. Hindi ba namang hindi malulungkot sa mga larawan ng pagkasira ng kagamitan, bahay at buhay ng ating mga kababayan. At sino ba naman ang hindi maaantig ang puso ng mga larawan ng mga batang nasalanta ng walang kalabanlaban.Talagang masakit isipin na sinapit ito ng ating mga kababayan.

Kaliwa't kanang mga bahay ang nawasak dahil sa storm surge. Walang bubong ang pinalipad ng nagngangalit na hangin ni Yolanda. Pati mga simbahan ay hindi sinanto ng mapinsalang delubyong ito. Dahil dito nagkaroon ng kakulangan ng matitirhan. Paano ba namang hindi e maging ang mga dapat san'y maaaring gawing evacuation centers ay nawasak din. Wala na ring makain ang ating mga kababayan. Walang tindahang nagnais magbukas at magtinda -- yaan ay kung buo pa ang tindahan nila. Wala ring makuhaan ng malinis na inumin. E pati nga gamot wala dahil pati mga ospital ay walang awang sinaktan ni Yolanda.

Dahil sa mga pinsalang ito, marami sa ating mga kababayan ang napilitang kumuha ng mga bagay na hindi kanila. Marami ngang looting na nangyari. Maraming mga tindahan ng pagkain ang sinalakay ng mga tao na sing bilis ng pagdagsa ng hangin at tubig. Siguro naisip nila na kung babagal-bagal ka ay magugutom ka sampu ng iyong mga pamilya. Hindi naman sa binibigyan ng excuse ang mga looters pero survival ang pinag-uusapan. Walang tulong na agad dumating dahil wasak din ang mga dadaanan. pati mga airport ay hindi rin magamit nung mga unang araw. Pero syempre nakakalungkot na makita yung iba na pati mga telebisyon at dvd players ay ninanakaw. Aanhin mo ang tv? Hindi naman nito mabubusog ang pamilya mong nagugutom. Aanhin mo ang mgabote ng pabangong ninakaw? Hindi naman nito mapapawi ang uhaw ng iyong asawa o anak. Aanhin mo ang DVD players? Magagawa mo ba itong bubong na masisilungan? Mahirap tanggapin. Pero sa isang banda ang hirap ding itanggi na hindi na normal ang takbo ng pag-iisip ng isang taong nagigipit. Marahil ay wala na silang ibang maisip na paraan upang mabuhay. Sana hindi nila gawin pero wag na lang siguro natin silang husgahan ng sing tindi ng hagupit ni Yolanda. Hindi natin alam kung ano ang nasaisip nila.

Malaking pampalubag ng loob na rin siguro ang mga nagsusulputang kwento ng kabayanihan. Sa kabila ng pansariling pangangailangan, may mga kababayan pa rin tayong inisip pa rin ang kapakanan ng iba higit sa kanilang sarili. Maganda ring pakinggan kung paanong pinahahalagahan ng ilang  kilalang tao sa ating bansa ang mga nasalanta ni Yolanda. Maraming  celebrities at showbiz personalities na nagkusang magbigay ng tulong. Sabi sa balita si Sharon Cuneta ay nag donate ng P 10,000,000. Si Kris Aquino rin ay nagbigay ng malaking halaga bukod pa sa kanyang effort sa paghihikayat sa ating mga kababayan na magbigay ng tulong. Si Regine Velasquez ay nag simula ng auction para sa kanyang mamahaling gamit pati ang kanyang necklace at ring na may sentimental value sa kanya. Si Ogie Alcasid ay nagbigay rin ng kanyang mamahaling relo tulad ng Bvlgari. Si Dingdong at Marian Rivera ay may fun run para makakolekta ng pera para sa tulong sa Visayas. Si Angel Locsin ay magpapa- auction ng kanyang Chevrolet Chevelle. Noong una pa nga ay gusto nya anonymous pero meron  ba namang naiiwang anonymous sa showbiz? Si Anne Curtis din at ang kanyang boyfriend na si Erwann Heussaff ay nag pa auction din ng kanilang mga damit.

Pati mga foreign celebrities ay nagpahayg din ng kanilang tulong. Syempre pa si Pope Francis ay magbigay din ng kanyang mensahe at panalangin.

Sana lang ay maabot na ng mga rescuers ang mga biktima ng super typhoon Yolanda para matulungan na ang dapat tulungan at maiwasan na ang kaguluhan.

Undas - Mga Kapansin-pansing Eksena sa Sementeryo

Noong nakaraang Undas, November 1, naglakad ako hindi sa Maynila kundi sa ementeryo sa aming probinsya. Masayang maglakad sa sementeryo lalo kung ang pakay mo ay makita ang maraming uri ng mga taong may kanya-kanyang kaugalian. 

Isa sa mga bumungad sa akin sa sementeryo ay ang isang pink coffin na pag-aari ng isang kumpanyang may kinalaman sa libing ang negosyo. Itong pink coffin na ito ay nakatayo at walang salamin. Ang pakay nya ay para makapagpa-picture ang mga tao sa loob at magka-idea sila kung ano ang magiging itsura nila sa loob ng kabaong kung sakaling sila ay patay na. Since uso naman ang selfie, pwede nilang gawin. Ang napansin ko, maraming mga kababayan namin ang tumitingin at nagtatawanan pag nadadaan sa lugar na yon pero hanggang tawanan lang naman sila. Sa ilang ulit kong pagdaan doon ay wala akong nakita ni isa mang nagpapicture o nag selfie. Marahil ay natatakot pa sila sa idea na makita ang sarili nila sa loob ng kabaong. Kahit ang mga pinsan ko na taga Maynila ay hindi rin  naglakas loob na magpapicture. 

Isang kapansin pansin ring bagay noong Undas ay ang pagbabaon ng mga pamilya ng maraming pagkain sa sementeryo. Nagbibitbit ang bawat isa ng mga basket o bag na naglalaman ng mga kasekaserolang ulam at kanin kahit pa malayo ang lalakarin bilang bawal nga ang mga sasakyan sa loob ng sementeryo. Naging tradisyon na rin kasi ang mag salu-salo tuwing Undas. 

Isang agaw pansin ay ang mga kabataang walang ginawa kundi mag  tomb hopping. Lipat ng lipat kung saan saang nitso kung san andon ang kanilang mga kaibigan. Maya't-maya mag yayayaan kung may bagong kaibigang dumating. Di mabitaw-bitawan ang mga cellphone para updated kung sino ang kadarating lang.

Syempre andyan na rin ang fashion show. Tama, fashion show sa sementeryo. Kasi syempre kailangan mong magbihis ng maganda kasi maraming makakakita sa yo. Ayaw mo namang mapag chismisang baduy ng mga nag-uumpukang tao sa kani-kanilang nitsong dinadalaw di ba? 

Nakakatuwa rin na na-invade na ng mga fast food chains na nag dedeliver ang okasyong ito. Aba, may mga stalls na ng fast food sa labas kung saan maaari kang bumili kung available ang pagkain na gusto mo o pwede kang mag-order na itatawag na lang ng crew sa main store at dadalhin naman nila kung nasaan kayo. 

Hmmm....marami ring mga negosyanteng naglipana. May nagtitinda ng ice cream,scramble, mani, balot, chicharon at kung anu-ano pa. Ano kaya ang magandang manegosyo sa susunod na taon? Cellphone charging station kaya?